تأثیر تمرین استقامتی بر سطح IL-2 در بافت تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان
Authors
Abstract:
چکیده مقدمه: عقیده بر این است که دستگاه ایمنی به عنوان ابزاری جهت بازشناسی سلول‌های خودی از مواد بیگانه و حفظ هموستازی بدن تکامل پیدا کرده است و IL-2 به عنوان سایتوکاینی که ایمنی تطبیقی را میانجی‌گری و تنظیم میکند شناخته شده است. با توجه به تاثیر ورزش در کاهش التهاب و تاخیر خستگی در بیماران سرطانی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کمک درمانی تمرینات ورزشی بر سایتوکاین‌های درگیر در ضد آنژیوژنز تومور سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن می‌باشد. امروزه از فعالیت بدنی به عنوان یک عامل کمکی در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان استفاده می‌شود. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع تجربی آزمایشگاهی بوده، بدین منظور تعداد 20 سر موش بالب سی ماده به شکل تصادفی در 2 گروه 10 تایی تومور-ورزش (TE)، تومور- ستراحت (TR) تقسیم شد. پس از آشناسازی با محیط، سلول‌های سرطانی وابسته به استروژن MC4-L2 به همه موش‌ها تزریق شد. پس از آن یک گروه از موش‌ها به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرین استقامتی را انجام دادند. حجم تومور هر هفته با کولیس دیجیتالی اندازه‌گیری شد. در پایان موش‌ها قربانی شدند و بافت تومور برداشته شد. بافت تومور هموژن شد و سطح سایتوکاین با روش الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج آزمون T مستقل در رشد حجم تومور و غلظت IL-2 در بافت تومور نشان داد، روند رشد حجم تومور در گروه (TE) نسبت به گروه (TR) کاهش معنی‌‌‌‌‌‌‌داری داشت (0001/0p=) و همچنین غلظت IL-2 در بافت تومور گروه (TE) نسبت به گروه (TR) افزایش معناداری نشان داد (013/0p=). در ضریب همبستگی پیرسون بین حجم تومور و سطح IL-2 در بافت تومور در گروه (TE) رابطه معکوس معناداری دیده شد (8/0-r=، 002/0p=). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت تمرینات استقامتی منجر به کاهش در روند رشد حجم تومور موش‌ها می‌گردند، با توجه به اینکه این کاهش در افزایش حجم تومور در گروه تمرین استقامتی هم‌راستا با تعدیل سطوح IL-2 بوده است می‌توان نتیجه گرفت تعدیل سطوح سایتوکاینی در بافت تومور با تمرینات استقامتی صورت می‌گیرد. بهطوریکه افزایش سایتوکاین‌های ضد رگزایی مانند IL-2 از عوامل موثر در کاهش حجم تومور گروه ورزشی است. لذا با توجه به این اثرات مثبت، می‌توان از تمرینات ورزشی به عنوان روش کمک درمانی در کنار دیگر روشها استفاده کرد.
similar resources
تأثیر تمرین استقامتی بر سطح il-۲ در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان
چکیده مقدمه: عقیده بر این است که دستگاه ایمنی به عنوان ابزاری جهت بازشناسی سلول های خودی از مواد بیگانه و حفظ هموستازی بدن تکامل پیدا کرده است و il-2 به عنوان سایتوکاینی که ایمنی تطبیقی را میانجی گری و تنظیم می کند شناخته شده است. با توجه به تاثیر ورزش در کاهش التهاب و تاخیر خستگی در بیماران سرطانی، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کمک درمانی تمرینات ورزشی بر سایتوکاین های درگیر در ضد آنژیوژنز تومور سر...
full textاثر شش هفته تمرین استقامتی بر انکوستاتین-M بافت عضلانی و تومور در موشهای مبتلا به سرطان پستان
اثر شش هفته تمرین استقامتی بر انکوستاتین-M بافت عضلانی و تومور در موشهای مبتلا به سرطان پستان زهرا منظری توکلی: دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، ایران صادق امانی شلمزاری: گروه فیزیولوژی ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزش، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران عبدالرضا کاظمی: گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه ولی عصر، رفسنجان، ایران چکیده مقدمه: انکوستاتین– M(OSM) ...
full textاثر 6 هفته تمرین استقامتی بر سطوح اینترلوکین10 در بافت تومور موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان
مقدمه: تمرین‌های ورزشی میتوانند از راه تنظیم و تعدیل تعادل سیتوکینی در ریزمحیط تومور نقش حمایتی را در سرطان پستان ایفا نمایند. اینترلوکین 10 سیتوکینی ضد التهابی و ضد رگزایی تومور است که نقش مهمی در روند بازداری رشد تومور دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین‌های استقامتی بر میزان IL-10 بافتی موشهای ماده مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روشها: 20 سر موش بالبسی ماده (6 تا 8 هفتهای با م...
full textاثر تمرین استقامتی بر il-6 بافت تومور در موش های ماده مبتلا به تومور سرطان سینه
هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح il-6 بافتی و اندازه حجم تومور در موش¬های ماده نژاد بالب/سی مبتلا به تومور سرطان سینه بود. به این منظور تعداد 40 سر موش بالب سی ماده (4 تا 5 هفته، میانگین توده¬ بدنی 17 گرم)، خریداری و به شکل تصادفی در چهار گروه ده¬تایی، گروه 1؛ ورزش-تومور-ورزش (ete)، گروه 2؛ ورزش-تومور-استراحت (etr)، گروه 3؛ استراحت-تومور-ورزش (rte)، گروه 4؛ استراحت-...
تأثیر یک دوره تمرین استقامتی بر میزان پروتئین کاسپاز 3 و 9 بافت تومور موشهای مبتلا به سرطان پستان
مقدمه: امروزه دومین عامل مرگ و میر در بین زنان، سرطان و شایع ترین آن سرطان پستان است. سطوح عوامل آپوپتوزیک از قبیل کاسپازها در تومور کاهش پیدا میکند که منجر به رشد تومور می شود. در این پژوهش، اثر تمرین استقامتی بر روند تنظیمی کاسپاز 3 و 9 در سرطان پستان، بررسی شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی است. پس از آشناسازی حیوان با محیط، تومور سرطان پستان وابسته به گیرنده استروژن ناشی از سل...
full textاثر تمرین استقامتی بر il-8 سرمی در موش های ماده مبتلا به تومور سرطان سینه
هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر یک دوره تمرین استقامتی بر سطوح il-8 سرمی و اندازه حجم تومور در موش¬های ماده نژاد بالب/سی مبتلا به تومور سرطان پستان بود. به این منظور تعداد 40 سر موش بالب سی ماده (4 تا 5 هفته، میانگین توده¬ بدنی 17 گرم)، خریداری و به شکل تصادفی در چهار گروه ده¬تایی، گروه 1؛ ورزش-تومور-ورزش (ete)، گروه 2؛ ورزش-تومور-استراحت (etr)، گروه 3؛ استراحت-تومور-ورزش (rte)، گروه 4؛ استراحت-...
My Resources
Journal title
volume 8 issue 1
pages 34- 41
publication date 2015-06
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023